Déi läscht Wochen war a Saache Kultur nawell vill lass hei am Land : de Salon du CAL (Cercle Artistique de Luxembourg), dee säin 125. Gebuertsdag feiert, d’Luxembourg Art Week, d’Ausstellung “Viv(r)e la matière » vis-à-vis vum Rousegärtchen, d’Walfer Bicherdeeg mam Lëtzebuerger Buchpräis, d’Zeremonie vum Lëtzebuerger Filmpräis, a besonnesch, zënter Enn September a bis Enn Januar 2022, am Casino « Stronger than memory and weaker than dewdrops ». Ufank Dezember war an de Rotondes d’Fotoausstellung « Les conséquences » iwwer Féménicide a nach ëmmer am Citymuseum « Gleef dat net… !» bis Mëtt Januar 2022. Bis Ufank Januar gesäit een am Kader vun “La vie ..more or less Part 1 » Fotoën vun an iwwer de George Edward Nixon op der Stroossbuerger Plaz an der Stad.
Elo kënnt Esch2022, iwwer dat d’Elke Buhr, Chefrédactrice vu « Monopol, Magazin für Kunst und Leben am Extraheft vum Dezember 2021 geschriwwen huet « Im Zentrum steht die Zusammenarbei : zwischen Kulturen, zwischen Regionen, zwischen Bevölkerungsgruppen und Generationen. »
“ Art is the signature of civilizations ”
Tëschend dësen Ausstellungen an dem Beuys sénger Ausso, dass Jiddereen ee Künstler ass, läit ee Wee a mir vun déi gréng Stad Lëtzebuerg haten ons den 21. September 2021 bei enger Table ronde am Sang a Klang am Pafendall mat dësem Wee, zumindest een Deel dovunner, beschäftegt. De Robert Garcia (Roga) huet mam Antonia Ganeto (Finkapé), Claire Wagner (ASPRO), Paul Thiltges (Produzent) an Ainhoa Achutegui (Directrice Abtei Neimënster) diskutéiert. Och d’Sam Tanson, Kulurministesch an d’Claudie Reyland, Gemengeconseillère an der Stad hunn hir Iwwerleeungen présentéiert.
Hei meng Intro vum Owend
Léif Alleguerten, bonjour toutes et tous, chez Konscht pour toutes et tous.
Pour les personnes préférant suivre le débat en français, des écouteurs sont à votre disposition. La traduction est assurée par les spécialistes du service « traduction orale directe » de l’Asti. Merci beaucoup.
A fir géint den Duuscht ass och gesuergt. Ech hat am Ufank geduecht, dass Konscht wéi Sport, eppes emotionales ass, dass eventuel kéinten am Laf vun der Diskussioun Fläschen a Glieser geflu kommen. Mee ech gesinn, dass et anescht schéngt ze goen. Dofir dir kënnt iech elo och schon eppes huelen fir ze drenken.
Dat gesot, ech hunn Haut gesinn, also Haut hunn zwee Graffitti Künstler, de Raphaël Gindt an den Daniel Mc Lloyd, um ale Kierchbierg, um Busarrêt Paul Noesen, ee Graffiti gemoolt an zwar ee grouse Fëschreiher, op eng Wand vun engem Haus, een aalt Bauerenhaus, dat geschwënn ofgerappt gëtt.
De Paul Noesen war ee Schrëftsteller vum Enn 19., Ufank 20. Jorhonnert. Déi zwee Graffitti Kënschtler agéieren elo. Si hunn de Reiher gemoolt wéinst dem Paul Noesen senger Kuerzgeschicht “Reiherjagd”. Do mierkt een wéi sech alles mateneen verbanne kann, also dat Haus, dat gëtt elo geschwënn eng Kéier ofgerappt, dann ass déi Wand fort, dat Haus geet op Architektur, Architekturkonscht zréck. De Graffitti ass elo.
Dat wat ech soen well: et deet ons all gutt, wa mir ons mat Konscht beschäftegen, well op der enger Säi, wéi se an “les intouchables” soen, dass Konscht déi eenzeg Trace ass déi mir bei onsem Passage op der Erd hannerloossen, op der aner Säit ass et allerdings och esou, dass Kënschtler*innen zum daxten ee ganz rengt Gespiir, ee feinen Sensorum hunn, fir dat wat sech an enger Gesellschaft ofspillt. Dëse Spigel, dee mir virgehale kréien, ass gutt fir ons Alleguer, fir deen Eenzelnen, fir Jiddereen, soll dann och déi entspriechend Plaz hunn.
Wat den Owend ubelaangt: vill Leit, net nëmmen déi Stater gréng, stelle sech d’Fro op d’Kulturpolitik vun an an der Stad Lëtzebuerg, den Usprëch vun enger zäitgeméisser Kulturpolitik an och enger Kulturentwéckelungsstrategie gerecht gëtt.
Ier een awer elo deen éischte Stee pucht, vläicht och als Oppositiounspartei, soll ee sech awer och agestoen, dass keen, och keng Partei, den Usproch erhiewe kann, déi ultimativ Äntwert, Äntwerten, ze hunn.
An deem Sënn, ass och net ze fréi, fir elo schon, am Virfeld vun de nexten Walen, dat zwar nach iergendwéei an engen fernen Avenir ze si schéngt, mee awer scho ganz no a si kommen, méi séier wéi mir mengen, Froen eben iwwer eng zäitgeméiss Kulturpolitik op ze werfen.
Well iergendeng Kéier 2023 bis de Walprogramm warden an op Twitter as soss soziale Medien dann an e puer Zeilen dat dann ze résuméieren, gëtt der Konscht net gerecht.
Duerfir werten mir ons vläicht, hoffentlech, no der animéierter Diskussioun zur Konklusioun kommen, dass dës Gespréichsronn just een éischten Tur ass. Um Enn vun dësem owend wärte mir ons eens sinn, dass mir bis 2023 nach déi eng oder aner Kéier musse noleeën. Och mat engem kontradiktoreschen Débat, och mat verschiddene Parteien an soss interesséierten Persounen.
Genug vu mir, ech ginn d’Wuert elo weider un d’Claudie Reyland, Claudie an ech maachen d’Presentatioun den Owend als Co-President*in vun der Lokalsectioun. Merci
Diskussioun (no der Intro) hei. Deen éischten dee schwetzt, ass de Robert Garcia “Roga”. Leet Iech zréck mat engem Patt a genéissst déi 2H16 Diskussioun.
De Reportage um 100komma7 hei
De Saz “art is the signature of civilizations” gëtt je no Source, dem Jean Sibelius, finnesche Komponist (1865-1957) aoder der Beverly Sills, US amerikanesch Soprano an Opernsängerin (1929-2007) zougeschriwwen.
Paul Zens 